Το φθινόπωρο ξάπλωσε πλάι μου
και δεν σκαρφάλωσε στον κορμό μου
και κάτω από τα μάτια μου
μοίρασε την αγάπη του σ’ όλους τους εραστές του
τα δέντρα τριγύρω μου
έπειτα κρεμάστηκε στο πιο ψηλό σημείο
ένα μήλο
κόκκινο
στίλβων
Τα μπράτσα μου δε μπορούν να το φτάσουν
****
Διαθέτω άφθονο χρόνο
για τη λύπη
τις αναμνήσεις
άφθονο χρόνο
Ήρθα όμως σε σένα
καθώς το ποτάμι στη θάλασσα
αφήνοντας πίσω τα παιδικά του χρόνια
και χάνοντας τη γλυκύτητα των νερών του
ότι δεν μου μένει πια παρά μια μονάχα πορεία
εκείνη προς το κρεβάτι σου
και μια μονάχα εκβολή
εκείνη στο γυρογυάλι σου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Apprezzo molto la sua poesia. Comment on peut traduire en italien "guro gualì" ? Merci beaucoup.
ReplyDeleteVittorio Emanuele Esposito.
( je suis en Fb, sous mon nom -Merci)